Ervaring Monique Weiden van Educatieboerderij De Weiden

ONBEKEND MAAKT ONBEMIND……..

Zo luidt het spreekwoord toch? Graag wil ik een ervaring met jullie delen en hoop dat jullie als veehouder(ster) hier iets mee kunnen.

Sinds 2010 runnen mijn  man en ik samen onze veehouderij in Beltrum (Achterhoek). Van huis uit ben ik groom en heb op verschillende grote paardenstallen gewerkt. Ook ben ik 15 jaar werkzaam geweest als zelfstandige in mijn eigen hondentrimsalon.
Zowel in de paardenhouderij/paardensport als in de diverse hondensporten wordt er veel gebruik gemaakt van verschillende therapieën om de dieren optimaal te laten presteren, zoals bijvoorbeeld osteopathie, fysiotherapie en acupunctuur. Dat ben je mijn inziens ook aan ze verplicht, we vragen immers behoorlijke prestaties van onze dieren.

Toen ik op zoek was naar een therapeut die één van onze koeien wilde behandelen was er tot mijn grote verbazing niemand die ooit een koe behandeld had. Simpelweg omdat hier geen vraag naar was…

De koeien die elke dag voor ons klaar staan, ons het hele jaar door “dienen” en waar we zo goed mogelijk voor proberen te zorgen kunnen net als ieder ander dier klachten krijgen (denk hierbij aan bijvoorbeeld rugproblemen en/of knieproblemen).
Wij werken samen met een goede veeartsen praktijk, waar we veel vertrouwen in hebben en altijd goed mee kunnen overleggen. Toch gaf deze praktijk aan de betreffende koe niet verder te kunnen helpen.

Henk 37 (Geb: 25-10-2006) Een mooie, probleemloze dame (V: Blarinckhorst Franchise) die in 2010 mee is geweest naar de NRM in Zwolle.
Enkele weken geleden is ze waarschijnlijk besprongen door een andere koe en viel het ons op dat ze niet helemaal lekker liep. Ook de melkproductie liep terug. Aan de afwijkende manier van lopen leek het ons geen klauwprobleem, maar zou  het probleem hoger in de rug of knie moeten zitten.
We hebben de koe in het strohok gezet, omdat we bang waren dat ze op de roosters onderuit zou gaan en niet meer op zou kunnen staan in verband met onvoldoende kracht in haar achterhand.

Onze eigen veearts kon weinig voor haar betekenen, hij kon enkel de symptomen bestrijden door middel van spierontspanners en pijnstillers. In mijn ogen had ze dit nodig, maar er werd hierbij niet gezocht naar de oorzaak van het probleem. Helaas hielp deze manier van symptoombestrijding onvoldoende, de koe knapte niet op en kon amper meer een pas verzetten.
En waar denk je dan als eerste aan……juist…..afmesten en/of euthanaseren. Dit ging ons gewoon te ver, we vinden dat je een koe niet te snel mag opgeven, ook omdat we in juni een kalf van haar verwachten. Ze bleef alert en goed eten, dus we gaven haar een kans.

Vanuit mijn achtergrond in de paarden- en hondensport heb ik goede ervaringen met magneetveld therapie en kruiden. Ik heb zelf een magneetveld deken en ben de koe hiermee gaan behandelen.

Daarnaast ben ik op zoek gegaan naar iemand die de koe zou kunnen behandelen. Ik heb contact gezocht met Aike Kraaijenvanger, zij is osteopaat en acupuncturist voor dieren (paarden en honden). Ze had nog nooit een koe behandelt, omdat er geen vraag naar was maar ging de uitdaging graag aan. Ik heb een afspraak gemaakt met Aike, die eerlijk was en vertelde niet te weten wat ze met de behandeling kon bereiken maar het zeker een kans wilde geven. De technieken die gebruikt worden bij de osteopathie en acupunctuur kunnen namelijk voor alle dieren ingezet worden.

Het enige wat de koe de eerste dagen kon was om haar eigen as draaien. Aike heeft de koe onderzocht en constateerde een blokkade in de rug en een probleem van de binnenste knieband. Doormiddel van osteopatische technieken en acupunctuur is ze dit gaan behandelen. Na één behandeling zagen we al een duidelijke verbetering en begon de koe haar achterhand (met name links achter) beter te gebruiken. Uiteindelijk zijn er vier behandelingen van Aike nodig geweest om haar weer goed te laten lopen!

Nadat ze twee weken in het strohok had gestaan en vier keer behandeld was wilden we haar toch wat meer beweging proberen te geven. We hebben haar voorzichtig naar de wei gebracht, zodat haar achterhand weer sterker kon worden. Gedurende de daaropvolgende week hebben we haar elke middag naar de wei gebracht en ’s avonds weer naar binnen gehaald. Zowel de behandeling als het rustig opbouwen van de beweging hebben haar duidelijk goed gedaan en ze was na deze week weer sterk genoeg om bij het koppel droge koeien gevoegd te kunnen worden.
Schijnbaar zijn er dus klachten waar ook een reguliere veearts soms geen raad mee weet, maar die best op een andere manier te verhelpen zijn.

Intussen loopt ze alweer een maand bij de droge koeien en doet het erg goed!! Binnenkort gaan ze met z’n allen de wei weer in.

Het kost wat tijd, werk en geld maar het is zeer zeker de moeite waard geweest!

De strekking van dit verhaal……..waar ik al mee begon: “onbekend maakt onbemind”!

Waarom zouden we in de veehouderij niet meer gebruik maken van therapieën die al zoveel goede resultaten hebben opgeleverd bij paarden en honden?
Het zou voor veel koeien een goede oplossing kunnen zijn, waardoor er binnen het bedrijf minder afvoer nodig is en daardoor ook minder jongvee aangehouden hoeft te worden. Op deze manier kunnen de oudere, bewezen koeien behouden blijven.

Ik zou zeggen: ‘Het is het proberen waard!!’